O TEATRO GALEGO ENTRE 1936-76: Na posguerra a 1ª obra foi Non chores, Sabeliña de J.Tropero Pardo. A lenta recuperación do xenero dramático nos 50, se divide en 3 liñas: teatro vangardista, rexionalista, e o de anguria existencial: obras que reflicten a situacion traumatica da sociedade durante a ditadura e o abatemento moral. O grupo de enlace: os autores que o conforman serven de conexión entre a dramaturxia de preguerra e a renovación que dá nos anos 70. Cómpre salientar os grupos...
En 1919 fudnaron ao Conservatorio Nacional de Arte Galego estreandose con A man de Santiña de Cabanillas. As irmandades entendian o teatro como vehiculo para dignificar o galego e expandir a ideoloxia nacionalista. Pero non todos o entendían así, polo que se pode falar de duas tendencias: a corrente conservadora con Xesus San Lusi Romero e Xavier Prado autor de sainetes comicos; e a corrente renovadora cun teatro mais moderno e culot, destacando a Cabanillas (A man de Santiña) Vilar Ponte (...
Autores: Xose Lesta Meis con Monecho o da rúa, Estebo e Abellas de Ouro, Leandro Carré, Xaime Quintanilla e Armando Cotarelo. O grupo nós marcou a historia da cultura galega, o nome ven dado polo titulo da revista que comezan a publicar en 1920. Integrado por V.Risco, Ramón Otero Pedrayo, Florentino Lopez Cuavillas. O grupo é o encargado de modernizar a prosa galega nos seus rexistros. Vicente Risco: escribiu narrativa, ensaio e teatro. A narrativa e fundamentalmente didactca, con gran carga...
AS IRMANDADES DA FALA:a entrada do seculo XX no galego non supuxo ningún cambio no panorama galego, Nos primeiros anos continuaron as mesmas liñas do Rexurdimento. Mais, na 1ª década do seculo xorden 2 movementos sociais e ideoloxicos que favoreceron a literatura. Os autores máis importantes foron Noriega Varela e Ramón Cabanillas. Noriega só escibíu un libro de poemas que fai continuamente reelaborado. O titulo inicial foi Montañesase posterioremente titulouse Do Ermo. Distinguense duas
...CASOS-CONTROLES-SESGO DE SELECCION:DE BERKSON:muestra no representativa.NEYMAN:las personas q+sobeviven presentan formas leves de enf o menor exp.DE REFERENCIA SELECTIVA:Únicamente m qedo con los casos mas graves.DETECCION:Al estar expuestos o presentar clínica están mas vigilados.DE INCLUSION: Probabilidad de q los expuestos sean más q en realidad.EXCLUSION:Pacientes q no tienen caracteristicas relacionadas,por loq no presentaran clinica.NO RESPONDEDORES:los pacientes no quieren participarSESGO
...
1)A água proveniente dos mananciais precisa de tratamento antes de sua utilização na indústria alimentícia e para isso passa por várias etapas de tratamento. Que etapas são essas? Descreva-as Primeiro é adicionado o sulfato de alumínio para abrigar as partículas maiores e ou o hipoclorito, depois na fase de decantação onde os resíduos sólidos se depositam no fundo, após passa pela fase de filtração que é feita por pedra, areia e carvão e por fim é adicionado o cloro e o flúor...
Personajes La fundación
Los personajes de la obra son individualidades mediante las cuales Buero quiere representar las reacciones diversas ante una situación límite. En este caso, ante el poder dominante de esa Fundación nada podrán hacer. Sólo tendrán una esperanza en su destino, acorde con la tendencia del autor en la mayor parte de su obra: se desconoce si Tomás y Lino serán ejecutados o lograrán escaparse. Estos son los personajes principales: Tomás, joven que aspira a ser escritor....
Técnicas y recursos dramáticos
El efecto de inmersión.- El término efecto de inmersión fue acuñado en contraste evidente con los efectos de distanciación. Un efecto de inmersión ocurre cuando al espectador se le obliga a compartir, no con todos los personajes de una pieza sino (normalmente) con uno solo, una percepción sensorial singular, y experimenta por tanto una sensación más fuerte de simpatía o identificación con el mismo. Lo distintivo de su aparición en el teatro de Buero es...
Punto de vista de la narración de Plenilunio.
El tipo de narrador que predomina en Plenilunio es un narrador omnisciente que utiliza fundamentalmente la tercera persona. No se limita a narrar con objetividad lo que un observador puede ver, sino que también nos transmite lo que piensan, sienten o recuerdan los personajes. Conocemos así los pensamientos del inspector mientras recorre la ciudad buscando la mirada del asesino o las obsesiones de la mente perturbada de éste. Este narrador omnisciente,...